Herinnering 41997 Een stukje nostalgie (Kerststal)
Voor de oorlog hadden we hier in de st. Bartholomeukerk een zeer mooie en uitgebreide kerstgroep, met alles erop en eraan wat denkbaar was. Zelfs de grote kameel (van ± 60 kg. zwaar) en een dito olifant ontbraken niet. Het waren allemaal prachtige gepolychromeerde beelden in mooie kleuren. Buiten de kersttijd borgen we deze omvangrijke groep op, op de tweede etage van de toenmalige torn. Het ophalen en laten zakken met een eigengemaakt liertje en het verder versjouwen enz. was elk jaar opnieuw een heidens karwei, wat heel wat inspanning en inzet vergde, doch het drukke verzoek en waardering rond Kerstmis maakte veel goed.
Bij het springen van de toren, tijdens de laatste oorlogsdagen in het najaar van 1944 ging ook deze prachtige kerstgroep verloren. Met de geweldige puinhoop die ontstond, was ook daar niets van over. Enkel het zwarte hoofd van Kaspar, de kop van de kameel en de slurf van de olifant heeft ondergetekende nog wel eens tamelijk gaaf gezien tussen al die puin, doch dat was dan ook het enigste wat er was overgebleven.
In de periode na de ramp, tot eind juli 1945 het parochiehuis St. Jan (nu Schakel) als noodkerk fungeerde, moest er eerst aan andere dingen gedacht worden, dan aan een kerstgroep. Het toeval wilde echter dat de parochie Lage Zwaluwe voor de oorlog over 2 kerstgroepen beschikte. Een ervan stond tamelijk beschadigd opde zolder van de sacristie. Na overleg konden we de groep gratis krijgen, doch we moesten natuurlijk zelf voor vervoer en ophalen zorgen. We zijn toen met paard en wagen naar Lage Zwaluwe getogen. Paard en wagen en ook vele ‘bossen’ stro die we nodig hadden werden door Goof Sweere beschikbaar gesteld. Dat stro was hard nodig aangezien er onder de wagen geen ‘veren’ zaten, het was dus nogal een schokpartij en we moesten voorkomen dat de groep nog verder beschadigd zou worden, vooral op de stukken kasseien die we in de buurt Blauwe Sluis moesten passeren. Na dat transport, wat een volle dag in beslag nam, zijn we naarstig gaan repareren met hulp van Janus de Ridder. Hij bewoonde in het St. Josephgasthuis een kamer en was voordien schilder en behanger geweest (Molenstraat).
Na weken lijmen, plakken en schilderen hebben we het voorelkaar gekregen dat het een acceptabel geheel werd. Weliswaar moest het schilderen, door de vele reparaties in een kleur t.w. crème grijs gehouden worden, doch doordat we van zuster Bartolomien van de naaischool diverse lapjes voor manteltjes e.d. konden krijgen, werd het toch een kleurrijk geheel.
Links en recht hebben we nog wat schapen enz. bij elkaar ‘gescharreld’ o.a. van de zusters van J.M.J. van het klooster in de Molenstraat, doordat dit huis als zodanig buiten gebruik kwam en lager Gemeentehuis werd.
Alles bij elkaar genomen hebben de aanschaf, reparatie enz. van de groep de kerk bijna niets gekost. Nog steeds doet de kerstgroep het na ruim 50 jaar nog goed.
Het is wellicht voor velen van u toch wel aardig bovenstaande te weten.
December 1997
Kobie Schouwenaars
